امام صادق علیه السلام فرمودند:
إصْحَبْ مَنْ تَتَزَیَّنُ بِهِ، وَلاتَصْحَبْ مَنْ یَتَزَّیَنُ لَکَ؛
با کسى دوستى و رفت و آمد کن که موجب عزّت و سربلندى تو باشد، و با کسى که مى خواهد از تو بهره ببرد و خودنمائى مى کند همدم مباش.
وسائل الشیعه : ج 11 ص 412.
امام علی علیه السلام فرمودند :
اِمحَض أخاکَ النَّصیحَةَ حَسَنَةً کانَت أو قَبیحَةً؛
با برادرت اندرز بى‏ غرضانه گوى ، خواه در نیکى باشد یا بازداشتن از ناپسند.
گزیده تحف العقول، ح 500044
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
خَيْرُ المُؤْمِنِينَ مَنْ كَانَ مَأْلَفَةً لِلْمُؤْمِنِينَ ، وَلَا خَيْرَ فِيْمَنْ لَا يُؤلَفُ وَلَا يَألَفُ .
بهترين مؤمنان كسى است كه مؤمنان بدو الفت مى گيرند ، و در كسى كه با ديگران الفت نگيرد و ديگران نيز با او الفت نيابند خيرى نيست.
بحار الأنوار: 75/265/9
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
إنَّ سُرْعةَ ائْتِلَافِ قُلُوبِ الأبْرَارِ إذا الْتَقَوا ـ وَإنْ لَمْ يُظهِرُوا التَّوَدُّدَ بأَلْسِنَتِهِمْ ـ كَسُرْعَةِ اخْتِلَاطِ ماءِ السَّمَاءِ بِماءِ الأنْهَارِ . وإنَّ بُعْدَ ائْتِلَافِ قُلُوبِ الفُجَّارِ إذَا الْتَقَوا ـ وَإنْ أظْهَـرُوا التـَّوَدُّدَ بأَلْسِنَتِهِـمْ ـ كَبُعْـدِ البَهَـائِـمِ مِـنَ التَّعَاطُفِ وَإنْ طَالَ اعْتِلَافُهَا عَلى مِذْوَدٍ واحِدٍ .
نيكوكاران چون با هم روبه رو شوند ـ هر چند به زبان اظهار دوستى نكنند ـ دلهايشان، به سرعتِ درآميختن باران با آب رودخانه ها، با هم الفت مى گيرد. و بدكاران هر گاه با هم روبه رو شوند ـ هر چند به زبان اظهار دوستى كنند ـ دلهايشان از الفت با يكديگر دور است، همانند چارپايان كه از مهرورزى با هم بدورند، گرچه روزگارى دراز بر سر يك آخور، علوفه خورند.
تحف العقول: 373
امام على علیه السّلام فرمودند:
اِنَّ اللّه َ يُحِبُّ الْمَرءَ الْمُسْلِمَ الَّذى يُحِبُّ لأَخيهِ ما يُحِبُّ لِنَفْسِهِ وَ يَكْرَهُ لَهُ ما يَكْرَهُ لِنَفْسِهِ وَ يُناصِحُهُ الولايةَ وَ يَعرِفُ فَضلى و يَطَأُ عَقِبى وَ يَنظُرُ عاقِبَتَى؛
خداوند دوست دارد مسلمانى را كه آنچه براى خود مى خواهد، براى برادر دينى اش نيز مى خواهد و آنچه براى خود نمى پسندد، براى برادر دينى اش نيز نمى پسندد و او را به ولايت ما سفارش مى كند و فضيلت مرا مى شناسد و پا جاى پاى من مى گذارد و در سرانجام كار من مى انديشد.
محاسن، ج 1، ص 72.
امام علی علیه السّلام فرمودند:
مَن عَذُبَ لِسانُهُ كَثُرَ إخوانُهُ؛
كسى كه زبانش شيرين باشد، برادرانش زياد شوند.
ميزان الحكمه: ح 18062
امام علی علیه السّلام فرمودند:
دارِ عَدُوَّكَ، وأخلِص لِوَدودِكَ؛
با دشمنت مدارا كن و دوستيت را براى دوستانت خالص گردان.
موسوعه امام على: ج 6 ص 204 ح 5497
امام علی علیه السّلام فرمودند:
مَن تَأَلَّفَ النّاسَ أحَبّوهُ؛
هر كه با مردم الفت بگيرد، مردم او را دوست مى دارند.
ميزان الحكمه: ح 2375
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
اِختَبِرُوا النّاسَ بِأخدانِهِم فَإنَّما يُخادِنُ الرَّجُلُ مَن يُعجِبُهُ نَحوُهُ؛
مردم را به دوستانشان بيازماييد؛ زيرا آدمى با كسى كه از رفتارش خوشش بيايد، دوستى مى كند.
تنبيه الخواطر، ج 2، ص 249
امام علی علیه السّلام فرمودند:
اِتَّقُوا اللَّهَ، وكونوا إخوَةً بَرَرَةً، مُتَحابّينَ فِي اللَّهِ، مُتَواصِلينَ مُتَراحِمينَ؛
از خدا بترسيد و برادرانى نيكوكار باشيد، در راه خدا يكديگر را دوست بداريد و با هم ارتباط برقرار سازيد و به هم مهر و شفقت بورزيد.
الكافي: ج 2، ص 175، ح 1
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
مَن رَدَّ عَن عِرضِ أخيهِ كانَ لَهُ حِجاباً مِنَ النّارِ؛
هر كه از آبروى برادر خود دفاع كند اين كار حجابى ميان او و آتش است.
ميزان الحكمه: ح 12290
امام علی علیه السّلام فرمودند:
المَوَدَّةُ قَرابَةٌ مُستَفادَةٌ؛
دوستى، خويشاوندىِ اكتسابى است.
ميزان الحكمه: ح 3197
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
اختبروا اخوانکم بخصلتین فان کانتا فیهم و الا فاعزب ثم اعزب ثم اعزب المحافظة على الصلوات فى مواقیتها و البر بالاخوان فى العسر و الیسر؛
برادران خود را در زمینه دو خصلت ، آزمایش کنید، اگر این دو خصلت را دارا بودند (به دوستى و رفاقت باآنان ادامه دهید)، وگرنه از آنان دورى کنید، دورى کنید، دورى کنید، و آن دو خصلت عبارت است از: 1 - مراقبت بر نماز در وقت . 2 - احسان و نیکى به برادران در حالت تنگدستى و گشایش .
وسائل الشیعه ، ج 8، ص 503
امام حسین علیه السّلام فرمودند:
لا تَقُولَنَّ في أخيكَ الْمُؤمِنِ إذا تَواري عَنْكَ إلاّ مِثْلَ ماتُحِبُّ أنْ يَقُولَ فيكَ إذا تَوارَيْتَ عَنْهُ ؛
سخني ـ كه ناراحت كننده باشد ـ پشت سر دوست و برادر خود مگو، مگر آن كه دوست داشته باشي كه همان سخن پشت سر خودت گفته شود.
بحارالأنوار، ج 75، ص 127، ح 10
امام حسن علیه السّلام فرمودند:
لَقَضاءُ حاجَةِ أخ لي فِي اللّهِ أحَبُّ مِنْ إعْتِكافِ شَهْر؛
هر آينه برآوردن حاجت و رفع مشكل دوست و برادرم، از يك ماه اعتكاف، در مسجد ـ و عبادت مستحبّي، نزد من ـ بهتر و محبوب تر است.
كلمة الإمام الحسن عليه السلام ، ص 139
امام حسن علیه السّلام فرمودند:
مَنِ اسْتَخَفَّ بِإخوانِهِ فَسَدَتْ مُرُوَّتُهُ؛
كسي كه دوستان و برادرانش را سبك شمارد و نسبت به آن ها بي اعتناء باشد، مروّت و جوانمرديش فاسد گشته است.
كلمة الإمام الحسن عليه السلام ، ص 209
امام حسن علیه السّلام فرمودند:
القَريبُ مَنْ قَرَّبَتْهُ الْمَوَدَّةُ وَإنْ بَعُدَ نَسَبُهُ، وَالْبَعيدُ مَنْ باعَدَتْهُ الْمَوَدَّةُ وَإنْ قَرُبُ نَسَبُهُ؛
بهترين دوست نزديك به انسان، آن كسي است كه در تمام حالات دلسوز و با محبّت باشد گرچه خويشاوندي نزديكي هم نداشته باشد. و بيگانه ترين افراد كسي است كه از محبّت و دلسوزي بيگانه باشد گرچه از نزديك ترين خويشاوندان باشد.
بحارالأنوار، ج 75، ص 106، ح 4
امام حسن علیه السّلام فرمودند:
إنَّ مَنْ خَوَفَّکَ حَتّی تَبْلُغَ الاْمْنَ، خَیْرٌ مِمَّنْ یُؤْمِنْکَ حَتّی تَلْتَقِی الْخَوْفَ؛
همانا کسی که تو را ـ در برابر عیب ها و کم بودها ـ هشدار دهد تا آگاه و بیدار شوی، بهتر است از آن کسی که فقط تو را تعریف و تمجید کند تا بر عیب هایت افزوده گردد.
شرح نهج البلاغه ابن عبده، ج 3، ص 165
امام حسن علیه السّلام فرمودند:
إذا لَقي أحَدُكُمْ أخاهُ فَلْيُقَبِّلْ مَوْضِعَ النُّورِ مِنْ جَبْهَتِهِ؛
وقتي انسان برادر مؤمن ـ و دوست ـ خود را ملاقات نمود، بايد پيشاني و سجده گاه او را ببوسد.
بحارالأنوار، ج 75، ص 105، ح 4
پيامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
اِذا رَآى اَحَدُكُمْ مِنْ نَفْسِهِ اَوْ مالِهِ اَوْ مِنْ اَخيهِ ما يُعْجِبُهُ فَلْيَدْعُ لَهُ بِالْبَرَكَةِ فَاِنَّ الْعَيْنَ حَقٌ؛
هرگاه يكى از شما در خودش، يا مالش، يا برادرش، چيز جالب توجهى ديد، براى بركت يافتن آن دعا كند؛ زيرا چشم زخم، واقعيت دارد.
نهج الفصاحه ، ح 206 .